Muzyka world od A do Z – Dr. Alban
Przełom lat 80. i 90. XX w. to nie tylko upadek komunizmu w Europie Wschodniej, to także pojawienie się nowego gatunku muzycznego – eurodance. Sama nazwa pojawiła się później, na początku mówiono po prostu dance. Jednym z prekursorów eurodance’u był 33-letni wówczas Alban Uzoma Nwapa, początkujący stomatolog mieszkający w Sztokholmie, znany potem jako Dr. Alban. Już jego pierwszy singiel („Hello Africa”) okazał się ogromnym przebojem. W klubach (wówczas jeszcze dyskotekach!) całej Europy bawiono się przy słowach refrenu „Witaj Afryko, powiedz mi, co robisz? Witaj ojczyzno, powiedz mi, jak tam żyjesz?”. I rzeczywiście, pytania Albana wydawały się autentyczne, albowiem opuścił on rodzimy kontynent 10 lat wcześniej.
Alban Nwapa przyszedł na świat na południu Nigerii, i pochodzi z grupy etnicznej Igbo, tej samej, co słynny artysta highlife Chief Stephen Osita Osadebe czy choćby reprezentant Polski, Emmanuel Olisadebe. W wieku 23 lat Alban wyjechał do Szwecji studiować stomatologię, by pójść w ślady ojca. Aby przeżyć w nietanim przecież Sztokholmie, młody Nigeryjczyk dorabiał sobie występami jako DJ w jednym z klubów. I to właśnie w klubie Alban poznał producenta muzycznego Daga Kristera Vollego, znanego jako Denniz Pop, oraz młodziutką marokańską raperkę Lailę el-Khalifi, czyli Leilę K. To właśnie ta trójka odpowiadała za sukces przeboju „Hello Africa”. Kolejny singiel Nigeryjczyka z Biafry, przestrzegający przed zgubnym działaniem narkotyków utwór „No Coke”, także okazał się hitem. Oba single sprzedano w wielotysięcznym nakładzie, zaś debiutancką płytę Dra Albana w samych Niemczech kupiło legalnie ćwierć miliona ludzi. Artysta z Nigerii konkurował popularnością w Europie z innymi gwiazdami szwedzkiej sceny muzycznej, czyli grupami Ace of Base i Roxette.
2 lata później ukazał się kolejny krążek rapującego stomatologa – płyta „One Love”, z superprzebojem „It’s My Life” oraz piosenką „Sing Hallelujah!”, którą jeszcze do dziś można usłyszeć na antenie Radia Zet albo w RMF-ie (co trudno jakoś racjonalnie wytłumaczyć, albowiem w czasie największej popularności Dra Albana żadna duża polska stacja radiowa nie puszczała jego muzyki).
W 1994 r. Dr. Alban uraczył fanów kolejnym dobrym krążkiem, który zatytułował tak, jak największy zawarty na nim przebój – „Look Who’s Talking”. Lata 1990-1995 to okres największych sukcesów szwedzkiego Nigeryjczyka. Jego płyty sprzedawano w setkach tysięcy egzemplarzy, na koncerty (najczęściej z playbacku) przychodziły tłumy fanów. Nie było wydania młodzieżowych magazynów „Bravo” czy „Popcorn”, w których nie byłoby choćby wzmianki o Albanie. Ba, piszący te słowa poświęcił nawet Drowi Albanowi jedno z domowych wypracowań zadanych przez polonistkę w szkole średniej (ocenione na 4=). Dr Alban był na koszulkach, naszywkach na plecaki typu kostka, był i na popularnych w tamtym okresie okrągłych broszkach z wizerunkami gwiazd muzyki.
I nagle to wszystko siadło. Popularność zmalała. Alban podziękował za współpracę molochowi wydawniczemu, jakim była wytwórnia Ariola, i czwarty krążek nagrał we własnym studiu, w Dr. Records. Płyta „Born in Africa” nie była zła, posiadała jednak poważną wadę – nie zawierała chwytliwego przeboju. Co prawda singiel „This Time I’m Free” dotarł do 3. miejsca szwedzkiej listy przebojów, a w Finlandii był nawet numerem jeden, ale poza tymi krajami utwór przeszedł bez echa. Podobnie było z dwoma kolejnymi albumami. Moda na eurodance przeminęła, a Dr. Alban nie miał pomysłu na zaskoczenie słuchacza czymś innym.
Od tego czasu o sztokholmskim stomatologu z Nigerii było głośniej jeszcze 3 razy. W 2010 r. z okazji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej w RPA Dr. Alban nagrał nową wersję „Hello Africa”. Powstał również nowy teledysk.
4 lata później Alban i Jessica Folcker wystąpili w duecie w konkursie Melodifestivalen, którego zwycięzca tradycyjnie reprezentuje Szwecję podczas Eurowizji. Piosenka „Around the World” nie różniąc się niczym w stylistyce od popularnego 2 dekady wcześniej eurodance’u, przepadła z kretesem. Wygrała Sanna Nielsen, która potem w Konkursie Eurowizji zajęła wysokie 3. miejsce.
Także w 2014 r. Dr. Alban wraz z innymi gwiazdami eurodance, m.in. grupą 2 Unlimited, Alexią czy Fun Factory odwiedził Polskę, a dokładnie Bielsko-Białą. Tej jesieni show o nazwie 90′ Festival, gdzie oczywiście zobaczymy Dra Albana, zagości w Gdańsku, Poznaniu i Warszawie. Zdaniem wielu są to jednak popłuczyny po tym, czym kiedyś była muzyka eurodance, i zwyczajne nabijanie sobie przez organizatorów kabzy, z czym trudno się nie zgodzić.
Jako ilustrację muzyczną dzisiejszego wpisu wybrałem utwór częściowo śpiewany przez Dra Albana w jego rodzimym języku igbo – „Om We Rembwe Ike”, z płyty „One Love”, wszak „It’s My Life” czy „Hello Africa” zna niemal każdy dzisiejszy czterdziestolatek.
Dr. Alban
Prawdziwe nazwisko: Alban Uzoma Nwapa
Ur. 26.08.1957 r. – Oguta, Nigeria Brytyjska (obecnie Nigeria).
Żona: Kinher „Kin” Mansson, 2 córki: Jane (ur. I 2005) i Julia.
Wybrane płyty: „Hello Africa” (1990), „One Love” (1992), „Look Who’s Talking” (1994), „Born in Africa” (1996), „I Believe” (1997).
Ważniejsze utwory: „Hello Africa” z Leilą K. (1990), „No Coke” (1990), „It’s My Life” (1992), „Look Who’s Talking” (1994), „This Time I’m Free” (1995).
Strona internetowa: www.dralban.net
